Münchhausen w krainie szalonych kadrów. Jan Nepomucen Lewicki

Jan Nepomucen Lewicki (1795-1871) może być nazywany „Mikołajem Rejem polskiego komiksu” – w jego albumie, wydanym w 1850 r. w Paryżu, postaci historyjek obrazkowych po raz pierwszy przemówiły po polsku.

Książka (w wersji dwujęzycznej polsko-angielskiej) jest opowieścią i rekonstrukcją historii jednego z najbardziej tajemniczych i nowatorskich artystów polskiej grafiki i komiksu XIX wieku – Jana Nepomucena Lewickiego. Ten nadworny kartograf portugalskiego króla, założyciel pierwszego studia fotografii portretowej w Warszawie, był redaktorem graficznym „Tygodnika Illustrowanego” i zarazem współautorem największej afery w dziejach cenzury na terenie zaboru rosyjskiego. Przede wszystkim jednak w 1830 r., dzięki serii pocztówek narracyjnych sprowokował powstanie pierwszego ruchu fanowskiego w Polsce, a pracując od 1841 r. nad obrazkową adaptacją „Pamiętników” Jana Chryzostoma Paska (publikacja 1850 i 1853) stał się autorem najstarszego, z dotychczas znanych, komiksów, w którym bohaterowie przemówili polskim tekstem.