Na wschód od zachodu: Apokalipsa, tom 02

Drugi tom tej szalonej serii zbiera zeszyty 16-29 i, co najważniejsze, opowiadana historia jest nadal pasjonująca. Na każdej płaszczyźnie dzieje się tu coś fascynującego i naprawdę trudno znaleźć słabsze strony tego komiksu.Poszukiwania syna prowadzone przez Śmierć, misja jeźdźców Apokalipsy, krwawa walka polityczna, zakulisowe rozgrywki z duchami w tle – wszystkie te wątki rozwijają się w bardzo ciekawych i często zaskakujących kierunkach i, o dziwo, układają się spójną całość. Hickman doskonale buduje intrygi i rozstawia wokół nich swoje pionki. No właśnie, pionki Hickmana – bohaterowie, postacie, od których nie można oderwać oczu. Jak on to doskonale sobie wymyślił! Po prostu nie sposób nie być zainteresowanym ich dalszymi losami. Czym więcej o nich wiemy, tym bardziej im kibicujemy. I wiecie co Wam powiem? Ja w tym komiksie kibicuję wszystkim, dosłownie! Ależ się zapowiada piękny Armagedon w finalnym tomie. Szata graficzna podobnie jak w albumie 1 to dzieło Nicka Dragotty i podobnie jak poprzednio jest fantastycznie. Wizualizacja ukazanego świata dosłownie pochłania widza. Każdy szczegół, każdy większy kadr, wszystko razem gra ze sobą doskonale i wspomaga scenariusz w budowaniu klimatu tej opowieści.Zachwycam się tym komiksem o nadchodzącej Apokalipsie, zdając sobie sprawę, że mnóstwo elementów w nim zawartych widzieliśmy już wcześniej. Ale czy dzisiejsza popkultura nie robi tego bez przerwy? To już chyba nieuniknione. Hickman nie robi sobie jednak nic z tego. Bardzo sprawnie poukładał popkulturowe puzzle w swoim komiksie. Nie ma tu dłużyzn, zbytecznych dialogów, a historia płynie szybkim nurtem i pomimo wielu zakrętów nie traci tempa.Mam nadzieję, że finał, który zbliża się wielkimi krokami spełni pokładane w nim oczekiwania. I jeszcze raz bardzo gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę serię. WARTO!