Conan z Cymerii, tom 03

Szczęśliwie, bez zadyszki, dotarłem do końca trzeciego tomu serii przedstawiającej w nowych adaptacjach opowiadania Roberta E.Howarda i podobnie jak podczas lektury dwóch poprzednich tomów utwierdziłem się w przekonaniu, że mamy do czynienia z jednym z najlepszych komiksowych Conanów.Trzy kolejne opowiadania przedstawione w tym zbiorze to niczym nieskrępowana rozrywka w klimatach fantasy skierowana do starszego czytelnika. Trup ściele się tu gęsto, nasz tytułowy barbarzyńca rozwiązuje wszelkie problemy w sobie znanym stylu, czyli przy pomocy miecza i siły swoich mięśni. Akcja jest szybka, kobiety roznegliżowane i łatwe, a przeciwnicy kończą z reguły zdekapitowani. Adrenalina buzuje u naszego bohatera i napędza akcję kolejnych opowiadań, które nabierają iście szaleńczego tempa. Tu nie ma czasu na zastanowienie. Prawda jest też taka, że nie ma tu się też nad czym zastanawiać. Kolejne opowiadania są niestety w swej konstrukcji przewidywalne i trzymają się utartych schematów, ale przecież taki właśnie jest Conan i za to czytelnicy go pokochali.Graficznie, podobnie jak we wcześniejszych albumach, każde z trzech kolejnych opowiadań narysowane jest przez innego artystę. I tak jak poprzednio, szata graficzna dobrze oddaje charakter opowieści. Choć niestety zabrakło tu takiej perełki jaką była w drugim tomie „Córka lodowego olbrzyma”.Moja przygoda z frankofońską wersją Conana kończy się na trzecim tomie, choć na naszym rynku jest już dostępny kolejny tom. Jeśli szukacie czystej rozrywki i lubicie nieskomplikowane heroic fantasy to albumy wydane przez Labrum będą dla was bardzo trafionym rozwiązaniem. Może to być też pierwszy krok w celu głębszego poznania twórczości Roberta E.Howarda.