Bez różnicy płci. Historia walki o prawa wyborcze kobiet

Kim były i o co walczyły polskie emancypantki? Która z nich jako pierwsza ubiegała się o mandat posłanki? Jak wyglądał pierwszy dzień na uniwersytecie pierwszych polskich studentek? Kto organizował Uniwersytet Latający i trójzaborowe zjazdy kobiet? Jak udało się przekonać Józefa Piłsudskiego do podpisania dekretu przyznającego powszechne prawa wyborcze?

Historia polskich emancypantek jest natomiast wciąż mało znana. Nie ma w niej wprawdzie aktów sabotażu, męczeństwa w więzieniach i strajków głodowych, lecz losy kobiet, którym zawdzięczamy nasze prawa, układają się w barwną opowieść, z powodzeniem nadającą się do wykorzystania jako fabuła hollywoodzkiego filmu akcji. Polskie emancypantki działały w specyficznych warunkach, lecz i tu nie brak dramatycznych momentów: konspiracja, przemyt broni, walka w męskich mundurach, tajne uniwersytety, zjazdy i wiece. Przez kilkanaście lat Polki walczyły o prawa wyborcze, tak jak ich siostry w innych krajach – brytyjskie i amerykańskie sufrażystki, Francuzki, Niemki, Norweżki, Dunki i Szwedki. Były częścią międzynarodowego ruchu kobiecego, którego członkinie wzajemnie się wspierały.

Polki toczyły swoją walkę o równouprawnienie na ziemiach polskich podzielonych granicami trzech państw zaborczych. W każdym z zaborów sytuacja była inna, co wymuszało inną strategię działania.

A zatem kim były i o co walczyły polskie emancypantki? Zapraszamy do lektury naszego historycznego komiksu. Przewodniczkami po świecie emancypantek są: Kazimiera Bujwidowa, Paulina Kuczalska-Reinschmit, Maria Dulębianka, Aleksandra Piłsudska i Justyna Budzińska-Tylicka. Każda z nich symbolizuje inny etap walki o równouprawnienie i prawa polityczne kobiet.