Gyo. Odór śmierci

Czy horror ocierający się o niesmaczny żart może być przerażający? Chyba nie, chyba nie o to chodzi w tym gatunku. Ja jednak w taki sposób odebrałem tę mangę i zdaję sobie sprawę, że narażam się fanom twórczości Ito. Nic na to nie poradzę, że rekin „spacerujący” ulicami miasta nasuwał mi na myśl filmy pokroju „Rekinado”. Historia jest prosta i przynajmniej na samym początku interesująca. Dwójka młodych ludzi przebywa nad morzem i ich wypoczynek zostaje zburzony przez trudny do zidentyfikowania odór. Okazuje się, że z morza zaczynają wychodzić ryby! Tak, nie pomyliłem się. Ryby i inne morskie stworzenia mają jakieś dziwne odnóża, trudne do określenia platformy, na których się poruszają. Dosyć, że wychodzą, to jeszcze do tego wszystkiego zaczynają atakować i wydzielają przy tym straszny odór, bliżej nie sprecyzowany gaz, który zaczyna doprowadzać do śmierci wszystko i wszystkich wokół. Plaga zgnilizny rozlewa się, a później jeszcze na te chodzące platformy trafiają ludzie i robi się z tego obrzydliwa groteska. Bo wiecie jak jest, gaz z ludzkich ciał może wychodzić z kilku otworów i autor bardzo dosadnie stara się to nam ukazać, nie zostawiając miejsca na domysły. Ito w tej mandze specjalizuje się w przekraczaniu granic dobrego smaku. Jest to eksperyment, który nie każdemu się spodoba. Czytając wcześniej „Uzumaki” bardzo doceniałem jego wizję artystyczną. Teraz natomiast kierunek w jakim poprowadził historię jest nie do przyjęcia. Wspominałem już o wędrujących rekinach, ale czary goryczy dopełnił rozdział rozgrywający się w Cyrku. Wybaczcie, ale ja nie widzę tu dobrej historii tylko zabawę formą. To wygląda tak, jakby autor się zastanawiał: co tu jeszcze obrzydliwego wymyślić? Ale nie ubrał tych pomysłów w ciekawą historię i dlatego ta opowieść się nie broni. Oczywiście zagorzali fani Pana Ito i japońskiego horroru pewnie docenią „Gyo”. Myślę, że fani komiksowego „gore” też znajdą tu satysfakcjonujące elementy. Jeśli szukacie natomiast ciekawych historii wywołujących dreszcz emocji, możecie sobie z czystym sumieniem darować tę "śmierdzącą" przygodę.