Komiksowa historia Wiedźmina

Data publikacji

27.10.2025 18:02

Kategorie

Ranking

komiksowa historia wiedzmina Fragment plakatu Przemysława Truścińskiego, przygotowanego z okazji 10 rocznicy gry "Wiedźmin"

Wiedźmin Andrzeja Sapkowskiego to bohater, który nie tylko stał się ikoną polskiej fantastyki ale także od ponad dwóch dekad pełni rolę flagowego produktu eksportowego polskiej popkultury, który zaczął żyć własnym życiem.

Na podstawie jego przygód, które obecnie zamykają się w dziewięciu książkach, powstał polski film kinowy i serial telewizyjny z Michałem Żebrowskim, dwa seriale aktorskie i filmy anime Netflixa, gry planszowe i karciane, słuchowiska oraz trzy niezwykle popularne na całym świecie gry komputerowe ze studia CD Projekt RED. Stworzono też całkiem sporo komiksów, o których więcej dowiecie się z poniższego tekstu.

Wiedźmin (scen.: Maciej Parowski, Andrzej Sapkowski. Rys.: Bogusław Polch)

W latach 1993-1996 na łamach serii periodyku Komiks wydawanego przez Prószyński i S-ka ukazało się sześć albumów. Pięć z nich to wierne adaptacje opowiadań Sapkowskiego w wykonaniu Macieja Parowskiego, wydawanych w kolejności chronologicznej (Droga bez powrotu, Geralt, Mniejsze zło, Ostatnie życzenie, Granica możliwości), a ostatni pt. Zdrada to autoryzowana adaptacja tekstu, który nigdy nie został spisany. Traktuje on o młodzieńczych latach Geralta trenującego na zabójcę potworów i stanowi swego rodzaju genezę bohatera. Motywy z tego albumu wykorzystano później w serialu i w filmie z Michałem Żebrowskim. Seria nie cieszyła się wówczas uznaniem czytelników, a z dzisiejszej perspektywy mocno się zestarzała. Ciężko jest przebrnąć przez toporną narrację i rozwlekłe dialogi a kreska Bogusława Polcha już nie jest tą samą czystą i precyzyjną, znaną z Funky Kovala. W 2015 r. całość wydano w formie jednego zbiorczego tomu.

Wiedźmin (scen. Krzysztof Korzeniak. Rys. Krzysztof Korzeniak i inni)

W latach 2000-2001 na łamach magazynu Krakowskiego Klubu Komiksu KKK, w numerach od jedenaście do czternaście, ukazywała się w odcinkach autoryzowana przez Sapkowskiego kolejna adaptacja opowiadania Wiedźmin, wg scenariusza Krzysztofa Korzeniaka. Całość zamknęła się w dwudziestu czterech stronach rysowanych przez dziewięciu rysowników (Krzysztof Korzeniak, Mateusz Skutnik, Mariusz Macheta, Mariusz Zabdyr, Rafał Sacha, Sławomir Daniec, Przemysław Truściński, Nikodem Cabała, Robert Adler) i do tej pory nie doczekała się samodzielnego wydania.

Wiedźmin: Racja Stanu (scen. Michał Gałek. Rys. Arkadiusz Klimek)

Wydana w 2011 r. jako dwuczęściowa opowieść w ramach magazynu Komiksowe Hity, Racja Stanu stanowiła samodzielną, niezależną historię, będącą marketingowym produktem wspierającym grę Wiedźmin 2: Zabójcy królów. Nie była to adaptacja żadnego tekstu Sapkowskiego, ale nie da się nie zauważyć, że jej trzonem było debiutanckie opowiadanie autora. Graficznie oba zeszyty wzorowane były na projektach z gry CD Projekt RED, ale estetyką bardziej przypominają francuskie mainstreamowe komiksy fantasy. W USA komiks został wydany w formie cyfrowej jako The Witcher: Reasons of State. Za scenariusz odpowiadał Michał Gałek, a za rysunki Arkadiusz Klimek.

Wiedźmin (seria Dark Horse) (scen. Paul Tobin, Bartosz Sztybor, Aleksandra Motyka. Rys. Joe Querio, Piotr Kowalski i inni)

Na mocy kontraktu wydawnictwa Dark Horse z wydawcą gier o Wiedźminie, CD Projekt RED, Biały Wilk otrzymał własny komiksowy cykl w USA, rozgrywający się wokół fabuły Wiedźmina 3: Dziki Gon. Scenarzysta Paul Tobin dostał wolną rękę i stworzył własne autorskie opowieści (z wyjątkiem Dzieci lisicy, które luźno oparł na wątku z Sezonu burz) i był wspierany przez różnych rysowników (m.in. Piotra Kowalskiego). Czwarty tom, pt. Córka płomienia stworzył polski zespół w osobach Aleksandry Motyki (scenariusz) i Marianny Strychowskiej, a od tomu piątego scenariusze pisze zdobywca nagrody Hugo,  Bartosz Sztybor. Seria powstaje od 2014 r.

Wiedźmin: Rachunek sumienia (scen. Michał Gałek. Rys. Arkadiusz Klimek)

Wiedzmin-rachunek-sumienia

Krótki powrót Michała Gałka i Arkadiusza Klimka w 2015 r. do świata Wiedźmina wiązał się z premierą Serc z kamienia, dodatku do gry Wiedźmin 3: Dziki Gon. Ponownie otrzymujemy historię z motywem polowania na podmiejskiego potwora, ale nieco bardziej rozbudowaną o wątki polityczne i historię Verger, miejsca w którym rozgrywa się akcja. Komiks ukazał się jedynie w wersji cyfrowej i można go pobrać za darmo po zarejestrowaniu kopii trzeciej części gry na gog.com lub steam.

Wiedźmin (scen. Jacek Rembiś. Rys. Marek Oleksicki)

Wiedzmin Rembis Oleksicki

Kolejny cyfrowy dodatek dla graczy wydany z okazji next-genowego patcha do gry Wiedźmin 3: Dziki Gon w 2015 r. 10-stronicowy short napisał Jacek Rembiś, a narysował Marek Oleksicki, a traktuje o bezimiennym chłopcu marzącym o zostaniu wiedźminem.

Wiedźmin: Jak zabijać potwory? (scen. Paul Tobin. Rys. Max Bertolini)

Jak_zabijać_potwory_wiedźmin

Trzeci cyfrowy bonus do gry Wiedźmin 3: Dziki Gon w edycji przedsprzedażowej, dodawany również do rozszerzenia Krew i wino. 56-stronicowa opowieść Paula Tobina z rysunkami Maxa Bertoliniego rozgrywa się na dwa dni przed sceną z oficjalnego zwiastuna gry. Vesemir i Geralt przyjmują zlecenie na zabicie biesa terroryzującego okolicę.

Wiedźmin: Ronin (scen. Rafał Jaki. Rys. Hataya i inni)

Pierwsza, oficjalna alternatywna wersja Geralta z Rivii, przygotowana w formie antologii przez Rafała Jakiego (scenariusz) i grupę japońskich artystów (Hataya, Akiramela, Akira Mitsusawa, Hanzo). Geralt przedstawiony jest tutaj jako japoński wojownik przemierzający Kraj Kwitnącej Wiśni i walczący z yokai i oni, czyli demonami i potworami znanymi z japońskiego folkloru. Kolekcjonerska wersja albumu ufundowana przez Kickstartera, a wydana w 2022 r., zawiera opowieść Ronin oraz trzy dodatkowe krótkie historie (Lisie wesele, Mordownia, Prawo niespodzianki). Temu wydaniu towarzyszyła również wersja kieszonkowa w formacie mangowym. Wersja podstawowa albumu, wydana później przez Egmont, zawiera wyłącznie główną historię.

Wiedźmin (seria) (scen. Jacek Rembiś, Magdalena Salik. Rys. Jonas Scharf, Adam Gorham, Tommaso Bennato)

Kolejna seria koprodukcji Dark Horse Comics i CD Projekt RED to już komiksowe adaptacje opowiadań Andrzeja Sapkowskiego, na razie ze zbioru Ostatnie życzenie. Do tej pory zaadaptowano i wydano w Polsce: Ziarno prawdy, Mniejsze zło oraz Kraniec świata. W drodze są Kwestia ceny i Wiedźmin.

Wiedźmin (scen. Bartosz Sztybor. Rys. Piotr Nowacki)

Satyryczna (czyli znów alternatywna) wersja Wiedźmina opublikowana na łamach dwudziestego piątego numeru magazynu Produkt, przygotowana przez Bartosza Sztybora (scenariusz) i Piotra Nowackiego (rysunki). W kolorze, ze słodko-gorzką puentą i (jako ciekawostka) Geraltem-dresiarzem na okładce w wykonaniu Błażeja Kurowskiego.

Wiedźmineczka (scen. Bartosz Sztybor, Jacek Rembiś, Marcin Zwierzchowski i inni. Rys. Giada Carboni)

Nowość

12.11.2025

Wiedźmineczka to kolejna alternatywna wersja Geralta, przeznaczona dla młodszych odbiorców i ich rodziców. Grono współtwórców gier z serii Wiedźmin oraz współpracowników CD Projekt RED napisało krótkie, ciepłe opowiastki o Geralcie spełniającym się w roli ojca, opiekującego się malutką Ciri, a narysowała je włoska ilustratorka Giadad Carboni. Wśród scenarzystów m.in. Bartosz Sztybor, Jacek Rembiś i Marcin Zwierzchowski.

Wiedźmin Przemysława Truścińskiego

Historia komiksowego Widźmina to także kilka świetnie zapowiadających się projektów, które z różnych przyczyn nie doczekały się realizacji. Pierwszym z nich jest Wiedźmin szykowany ponownie przez Macieja Parowskiego z rysunkami tym razem Przemysława „Trust” Truścińskiego, który zaprojektował tę postać i wiele innych elementów świata do pierwszej gry wydanej w 2007 r. Prace nad tą wersją komiksu rozpoczęły się pod koniec 2006 r. i miały zakończyć się na sześciu albumach po pięćdziesiąt plansz, wspierających kampanię marketingową CD Projekt RED. Fabularnie seria miała być adaptacją opowiadań Miecz przeznaczenia, Kwestii ceny i Coś więcej, a wizualnie bazować na grze komputerowej. Ambitny plan zakończył się równie szybko jak się rozpoczął. Pozostało kilka plansz i projektów, które dają jako takie pojęcie o wizualnym zamyśle serii. Po latach Przemek Truściński powrócił do tego pomysłu i tym razem do scenariusza Bartosza Sztybora rysuje obecnie autonomiczna historię z tego uniwersum. Do tej pory powstało 90 plansz, a 18 z nich można oglądać do 31 marca na wystawie Trust the Process (z kolei 7 wydrukowano w katalogu tejże wystawy). Więcej szczegółów o tym projekcie w naszym artykule.

Wiedźmin Marka Oleksickiego

Z kolei w styczniu 2009 r. Marek Oleksicki (rysownik Bradla i Ekspozytury Rygor) ponownie rozpalił wyobraźnię fanów twórczości Sapkowskiego publikując na swoim blogu kilka plansz z Geraltem, sugerujących, że mamy do czynienia z adaptacją Krwi Elfów. Projekt był jeszcze bardziej tajemniczy niż ten z 2006 r. Prawdopodobnie miała to być reaktywacja serii dla CD Projekt RED, ze scenariuszem Macieja Parowskiego i nowym rysownikiem w osobie Oleksickiego. Z nieznanych przyczyn prace zostały zawieszone na prośbę wydawcy, mimo że artysta deklarował chęć współpracy. W tym przypadku również pozostało kilka plansz do wglądu.

Wiedźmin Jakuba Rebelki

A na deser niezwykle krwawy i pełen ekspresji animowany przerywnik do gry Wiedźmin 2: Zabójcy królów w wykonaniu Jakuba Rebelki, który uzmysławia jak mógłby wyglądać komiksowy Wiedźmin w 2011 r. w wykonaniu tego niesamowitego artysty.

PARODIE

Wiedźmun (scen. i rys. Tomasz Samojlik)

Parodia cyklu wiedźmińskiego stworzona przez Tomasza Samojlika i wydana w małym, niezaleznym wydawnictwie i niskim nakładzie. Wiedźmun Gierwald Zyrwikaptur, w towarzystwie barda Katarakta, czarodziejki Dżenifer i dziecka niespodzianki Czyraka przeżywa niecodzienne przygody, stając naprzeciw parpdiom postaci z innych opowieści fantasy jak Władca Pierścieni, Star Wars, Harry Potter czy arturiańskich mitów.

Wiedźmun vol. 2 (scen. i rys. Tomasz Samojlik)

Remake poprzedniej serii, równie zabawny, z dodatkowym przesłaniem ekologicznym i przeznaczony dla dzieci w wieku od lat siedmiu. 

Pan Wiedźma (scen. i rys. Bartosz Minkiewicz)

„Pan Wiedźma” to komiksowy cykl krótkich skeczy, zbudowanych na motywie wiedźmina wykonującego wiedźmińską profesję, autorstwa Bartosza Minkiewicza, współtwórcy Wilqa. Ale wszystko, co współczesny odbiorca kultury zna z książek, gier czy serialu, tutaj zostaje sprowadzone do absurdu i obśmiane. Tytułowy „Pan Wiedźma” pomimo stylowego stroju i miecza, jest bardziej znużonym swoją pracą urzędnikiem w delegacji, niż fantastycznym wojownikiem. A klasyczne potwory z baśni, legend i szeroko rozumianej fantastyki ukazują swoje zupełnie nieznane i niespodziewane oblicze.