Kroniki barbarzyńców (B)

Kolejny tydzień i kolejny komiks historyczny za mną. „Kroniki Barbarzyńców” to pięknie wydany album składający się z 6 części stanowiących zamkniętą całość. Jak sam tytuł wskazuje, mamy tu do czynienia z iście barbarzyńską opowieścią dziejącą się w średniowiecznej Europie.Akcja komiksu toczy się na początku X wieku przede wszystkim na północnych ziemiach zamieszkanych przez Wikingów. Towarzyszymy również Wikingom w czasie podbojów ziem Franków. I właśnie podczas kolejnego z takich najazdów dochodzi do pewnego zaskakującego zdarzenia, które spowoduje, że losy dwóch młodych chłopców: mnicha Bartłomieja z zakonu Benedyktynów i księcia Wikingów Leifa Erikssona splotą się ze sobą nierozerwalnie i staną się główną osią całej opowieści.Na początku napisałem, że jest to komiks historyczny. I rzeczywiście tło komiksu niezbicie na to wskazuje. Nie jest to jednak opowieść, która mogłaby na dłużej zapaść w pamięci czytelnika. Główni bohaterowie to postacie jednowymiarowe, irytujące, jak nie swoją głupotą, to przynajmniej swoimi czynami. Sensu w tym wszystkim ze świeczką szukać. Scenariusz przywodzi mi na myśl swoim poziomem kino rozrywkowe lat 80. i to co najwyżej klasy C. Rozumiem jeszcze, że mamy do czynienia z wieloma scenami przemocy. Były to w końcu brutalne, średniowieczne czasy. Ale już epatowanie zbyt nachalną erotyką chwilami jest po prostu strasznie męczące i świadczy raczej o braku pomysłu na rozsądne rozwinięcie całej opowieści.Komiks narysowany jest w porządnym, europejskim stylu. Rysunki są bardzo szczegółowe, plenery piękne, Wikingowie wielcy i zarośnięci, a kobiety pełne wdzięków. I to jest chyba największa zaleta tego komiksu – jego oprawa graficzna.Niestety liczyłem, że „Kroniki Barbarzyńców” będą historią brutalną, mroczną ale w miarę chociaż realną, a dostałem parodię erotyczną osadzoną w średniowieczu. Nie dla mnie ta historyjka. Jednak jeśli szukacie niezobowiązującego komiksu rozrywkowego, to może okazać się on strzałem w przysłowiową dziesiątkę!